Yazılım Belirtim Ortamı
Yazılım Belirtim Ortamı
Bir belirtim ortamından beklenilen, kullanıcıyı matematiğe zorlamayan, fakat iç model olarak şekilsel bir biçeme sahip olan bir işleyiştir. Yani kullanıcı grafik ortamda isteğini belirtirken ortam bu tanımları otomatize edilmiş bir yöntem ile matematiğe çevirmelidir. Şekilsellik kazanmamış bir belirtim, makina tarafından işlenip ileri safhalara taşınamaz. Diğer önemli bir özellik de ortamın tamamlanmamış bilgi kabul etmesidir. Kötü huylu problem tanımı hatırlanacak olursa, sistemin ilk safhalarda tam olarak tanımlanmasının imkansız olduğu ortadadır. Ayrıca ve bu özelliğin bir sonucu olarak da istenilenlerin açığa çıkarılmasında yardımcı olmak üzere bir çevrim içerisinde tanımlananların sonucunu değerlendirmek gerekmektedir (öntipleme). Sonuç olarak belirtim ortamında şekilsellikten uzak ve eksik bilgi girişi ile değerlendirme sunularının hazırlanması gereği vardır. İlk BDYM araçlarında modelleme aşamasında bu değerlendirme işlevi için modelin durağan yapısından kesitler verecek grafik sunular alınabilmekteydi. Genelde bu grafikler, yapılar arasında bağımlılık çözümlemeleri gibi teorik hataların bulunmasında yardımcı olmaktadırlar. Şekil 1.15 bir belirtim ortamından beklentileri göstermektedir.
Bu önemli safhada hataların en aza indirilmesi için araç destekleri artmaktadır. Yukarıda görünen grafik sunularla sağlanmış durağan grafikler yerine belirtimin çalıştırılabilir olması ve geliştirilecek sistemin davranışlarının dinamik olarak nasıl olacağının bir şekilde gözlenebilmesi istenmiştir. Bu yönde çalışmalar yapılmış, ve ek çabaların da geliştirme çevrimine girmesi göze alınarak belirtimin koşturulabilir (to run) hale getirilmesi, bazı durumlar için mümkün olmuştur. Bu sahada daha çok matematiksel belirtimler kullanılmış, ve bazı girdiler sonucunda sembolik bazı çıktılar alınarak koşturmadan yararlanılmıştır. Ancak, belirtim safhasında matematiksel kavramlar ve rakamların üstünde bir gözlenebilirlik, süreçlere çok kuvvet kazandıracaktır. Belirtim sırasında hedef ürünün her davranışını tam olarak görselleyici bir model istiyorsak bu durumda isteğimiz modelleme boyutlarını aşıp sistemin bütününü tanımlamak olacaktır.
Tanımlanan bilgiden fazlasını herhangi bir ortamdan bekleyemeyeceğimize göre koşturulabilir belirtim ortamlarında ortaya çıkan ek çaba girdisi, sistemin tamamlanması için gerekecek çabadan az olmalıdır. Yoksa sistemin kendisi geliştirilir ve değerlendirmek için bir aracı modele ihtiyaç kalmaz. Ancak, geliştireceğimiz ürünler belirli bir saha ile sınırlı ise ve daha önceden edinilmiş deneyim birikimi, yapay us yöntemleri ile ortamlara dahil edilmişse, tam olarak tanımlamadan da koşturma yapacak bir düzen kurulabilir.
